"De Verspieder" van Leslie Silbert.Ik vond dit boek in maart. Het fenomeen bookcrossing sprak mij enorm aan. Het boek was mooi, hoewel iets te ingewikkeld naar mijn smaak. Zie mijn verhaal over de vondst elders.
Toch heb ik het boek een tijdje bij mij gehouden. Het was een dik boek. Iemand had de moeite genomen het naar Utrecht te brengen en een nieuwe plek uit te proberen met het bookcrossen. EN vooral: het was mijn eerste vondst! Dat voelde bijzonder.
Dat vraagt om een stijlvolle release. Een die recht doet aan dat gevoel dat je met iets moois in aanraking bent gekomen. Het werd een wilde release, wild in twee betekenissen.Een 'wild release' betekent dat je een boek 'zomaar ergens' achterlaat. Dat hoeft niet per se in wild terrein te zijn. Deze keer komt er wel een beetje wildheid aan te pas, al blijft het boek uiteindelijk achter op een kunstwerk.
Tijdens een wandeling op landgoed Oostbroek, waar je langs het gebouw van Het Utrechts Landschap en de bijbehorend siertuin komt, nam ik het boek mee, klaar om losgelaten te worden. Ik wist niet precies waar.
Oostbroek ligt net buiten Utrecht, vlak tegen de Uithof aan waar ik jaren heb gewerkt (strict genomen was het in De Bilt). Er is een mooie tuin met kruiden, maar daar zag ik niet echt een geschikte plek. Er zijn oude bomen, wellicht in de holte van een boom? Je loopt ook een stuk door de landschapstuin en dan door een moerasgebied loopt.
Hier staan enkele mooie omvallende bomen. Er is een knuppelpad door het moeras; je loopt over bruggen waardoor je voeten droog blijven, als het terrein modderig is.
Vlak voor je in dat moerasgebied komt, in de siertuin, staat een mooi kunstwerk. Daarop staat een tekst, waarin uitgelegd wordt hoe bisschop Godebald rond 1200 Utrecht zijn stadsrechten schonk. Het beeld heeft de vorm van een soort glazen huis, met een rustbank erin.
Op een wisselvallige dag - soms zon, soms miezerregen - vond ik dat glazen huis wel een waardige plek om het boek achter te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten