#18 en #19 In Bunnik

Een mooie zondagmiddag. Tijd voor een fietstochtje. Ik probeerde de locati van een foto te vinden in de omgeving van de Amelisweerd. Dat wilde niet zo lukken. voor de zekerheid had ik een paar geregistreerde boeken mee genomen.
Op terugtocht reed ik langs de jeugdherberg in het bos, alwaar de parkeerplaats vol met auto's stond, maar ook een aantal fietsen gestald. Ik had een kinderboek bij mij, een prentenboek met mooie pop-ups van Dribbel. Zo'n boek verdient het om gevonden te worden door iemand met een kind in de juiste leeftijd. Gelukkig trof ik daar een fiets aan met kinderzitje erop - en een fietskar erachter. Geen betere plek voor een prentenboek, een fietskar, denk ik dan!

En inderdaad, want het boek is al gemeld: http://www.bookcrossing.com/journal/8036958/

Eerlijk is eerlijk, ik deed al eens eerder een fietskarrelease, maar die is niet gemeld. http://www.bookcrossing.com/journal/8021698/

OP weg naar huis een ommetje gefietst. Langs de boerderij aan de marsdijk waar je lekkere appels en ander fruit kan kopen. Eerst even langs fort Vechten. En toen ik bij de boerderij kwam waren ze niet open, maar wel was er een klein fruitstalletje met appels langs de weg - onbemand, met een kistje met een gleufje erin voor de betaling.... Dat leek mij heerlijk, even onbespoten appels kopen. En ach, waarom niet daar past wel een boekje tussen. Dus na betaling van de benodigde muntjes in de kist, 3 euro voor twee zakken appels (geen geld!), liet ik Spitzen van Rosenboom achter in de kist. Geen foto helaas (batterijen leken op).

Nu maar hopen dat die ook nog eens gemeld wordt: http://www.bookcrossing.com/journal/8286903/

#10 Dikkie dik in een fietskar

Op een woensdagochtend ging ik richting het buurthuis in onze buurt. Ik pakte dit boekje mee, dat al een paar maanden gestickerd klaarlag: Dikkie Dik gaat buitenspelen. Een klein boekje maar. Wel heb ik zelf goede herinneringen aan Dikkie Dik. Toen mijn zoon klein was, was het heerlijk om met hem verhaaltjes over die heerlijke rode kat te lezen. Dikkie Dik maakt zoveel avonturen mee. En veel van die avonturen lijken op wat kleine kinderen meemaken (vrienden maken, buiten spelen, er op uit trekken). Dat maakt dat ze zich in de kat kunnen herkennen.
Het geeft ze woorden voor hun eigen ervaringen. Echt, dat heb ik vaker gezien aan die kleine man van mij. Je leest over vrienden zijn. En hij plakte het woord op een maatje van de kinderopvang (een meisje, dat verschil vriend of vriendin kwam niet in het verhaal voor, haha). En zo zijn er verhaaltjes dat je iets spannend vind, of dat je ergens verdrietig over bent.
Wat dit soort verhaaltjes voor kinderen ook leuk maakt is dat er gewoon dieren in voorkomen. Die vinden ze sowieso leuk. Heerlijk een poes tegen komen op straat, aaien, kijken hoe hij wegloopt. Waarom komt ie niet?

Kortom, Dikkie Dik werd altijd graag gelezen. Die laat ik graag los. En dan op een manier dat hij snel zijn weg vind naar een kind.

Op woensdagochtend is er altijd speelotheek in het buurthuis. Ouders met jonge kinderen kunnen spellen en puzzels lenen. Een goed moment om kinderfietsen en fietsen met kinderzitjes aan te treffen. Ik had al eens een prentenboekje op een kinderzitje achtergelaten. En met succes! Bij dat boekje volgde al twee keer een enthousiaste (anonieme) melding sindsdien!

En nu stond daar een fiets met een fietskar erachter. De kindjes die in fietskarren worden meegenomen zijn meestal tussen een en vier jaar, schat ik. Dat leek mij een passende leeftijd. Komt missschien wat te vroeg, maar zeker niet te laat. Het was ook een beetje miezerig weer, vandaar dat ik het boekje, onder het plastic, binnenin de fietskar heb gelegd.

Tot op heden (mid oktober) geen bericht. Ben heel benieuwd of het ooit nog gemeld wordt...


(Nog een release die ik vergeten was te melden, maar waarvoor gelukkig nog een ongebruikt plekje in de volgorde is, die redelijk klopt.)